Rejestr zmian

ŚWIADCZENIE WYCHOWAWCZE

Obecny okres świadczeniowy 2019/2021 trwa od 1 lipca 2019 r. do 31 maj 2021 r.

W związku z nowelizacją ustawy, świadczenie wychowawcze w ramach
„Programu Rodzina 500+”, przysługuje wszystkim dzieciom i nastolatkom do 18 lat, również jedynakom, bez względu na dochód rodziny. Wnioski o wypłatę 500+ można składać drogą elektroniczną za pośrednictwem portalu Emp@atia, ePUAP, bankowości elektronicznej oraz osobiście w Ośrodku Pomocy Społecznej w Książu Wlkp.

W przypadku narodzin dziecka, jeśli rodzic złoży wniosek w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia dziecka, świadczenie zostanie wypłacone wraz z wyrównaniem.

W przypadku urodzenia dziecka, ukończenia przez dziecko 18. roku życia, kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę tego świadczenia przez liczbę wszystkich dni kalendarzowych w tym miesiącu, a otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę dni kalendarzowych, za które to świadczenie przysługuje. Kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc zaokrągla się do 10 groszy w górę.

Osoby uprawnione do złożenia wniosku:

• jeden z rodziców,
• oboje rodziców w przypadku sprawowania opieki naprzemiennej potwierdzonej prawomocnym wyrokiem sądu
  
• opiekun prawny,
• opiekun faktyczny dziecka czyli osoba, która opiekuje się dzieckiem i wystąpiła do sądu z wnioskiem o przysposobienie dziecka.
• dyrektor Domu Pomocy Społecznej

Na jakie dziecko przysługuje świadczenie wychowawcze:

• Na każde dziecko w rodzinie do dnia ukończenia przez dziecko/i 18 roku życia – bez względu na dochód rodziny – świadczenia przyznawane są na okresy zasiłkowe

Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:

• dziecko pozostaje w związku małżeńskim,
• dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie lub w pieczy zastępczej,
• pełnoletnie dziecko ma ustalane prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko,
• członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji* systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

*Koordynacja

Przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zawierają reguły, dzięki którym osoby podejmujące pracę równocześnie lub kolejno w kilku państwach członkowskich, unikają negatywnych następstw podlegania systemom zabezpieczenia społecznego różnych państw. Zapewniają równe traktowanie każdego obywatela Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Szwajcarii oraz dają prawo do opieki lekarskiej, świadczeń chorobowych, rodzinnych, emerytur czy rent bądź zasiłków dla bezrobotnych. Wskazują, któremu państwu podlega osoba pracująca lub prowadząca działalność za granicą.  Gwarantują, że świadczenia nabyte w jednym państwie, będą wypłacane także jeśli osoba uprawniona przeniesie się do innego państwa. Uzupełniają prawo wewnętrzne danego państwa, chroniąc osoby wykonujące pracę za granicą przed utratą ochrony w zakresie zabezpieczenia społecznego. Regulacje te służą ochronie interesów osób przemieszczających się w celu podejmowania zatrudnienia na terytorium różnych państw. Dotyczą one tylko tych osób, które przemieszczają się w obrębie Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Szwajcarii.

Przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego mają pierwszeństwo przed wewnętrznymi przepisami wyżej wymienionych państw. Oznacza to, że w przypadku kolizji przepisów krajowych z przepisami unijnymi, zastosowanie  mają zawsze przepisy unijne. Przepisy o koordynacji zawarte zostały w unijnych rozporządzeniach. Obowiązują zatem w całości i są stosowane bezpośrednio we wszystkich państwach nimi objętych. Państwa te nie mogą stosować tych przepisów wybiórczo.

Kraje objęte koordynacją

Zasady koordynacji obowiązują w państwach członkowskich Unii Europejskiej: Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, na Cyprze, w Czechach, Danii (z wyjątkiem Grenlandii i Wysp Faro), Estonii, Finlandii, we Francji (także na obszarze Reunion, Martyniki, Gwadelupy i Gujany Francuskiej), Grecji, Hiszpanii, Irlandii, na Litwie, w Luksemburgu, na Łotwie, Malcie, w Niemczech, Holandii, Polsce, Portugalii (w tym na Maderze i Azorach), Rumunii, na Słowacji, w Słowenii, Szwecji, na Węgrzech, we Włoszech, w Wielkiej Brytanii w tym na Gibraltarze (zasady nie obowiązują natomiast na Wyspie Man i Wyspach Normandzkich), w państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego czyli Islandii, Lichtensteinie i Norwegii, (na podstawie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym) oraz w Szwajcarii (na podstawie umowy UE – Szwajcaria o swobodnym przepływie osób).

Kraje inne niż wyżej wymienione nie są objęte przepisami o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego co oznacza, że w przypadku wyjazdu członka rodziny do takich krajów, jak np.: Stany Zjednoczone, Kanada, Australia, Chiny, wszelkie wnioski o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych powinny być rozpatrywane w oparciu o ustawodawstwo polskie.

Kiedy zachodzi koordynacja

Osoby, które mieszkają i wykonują pracę w jednym państwie, korzystają z ochrony w zakresie zabezpieczenia społecznego na podstawie wewnętrznych przepisów tego państwa. Przepisy te regulują ich prawa i obowiązki w odniesieniu do obciążeń (składek) oraz korzyści (świadczeń) w ramach systemu zabezpieczenia społecznego państwa, w którym mieszkają. Kiedy osoby wyjeżdżają za granicę w celu wykonywania pracy zarobkowej lub zamieszkania, wówczas przepisy wewnętrzne nie wystarczają dla zapewnienia im takiej ochrony. W tej sytuacji gwarancję ochrony można uzyskać dopiero dzięki aktom prawa międzynarodowego, jakimi są unijne przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Przepisy unijne nie pozwalają na pobieranie świadczeń rodzinnych w pełnej kwocie równocześnie w różnych krajach. Państwo właściwe mające pierwszeństwo wypłaca pełną kwotę świadczeń rodzinnych – po spełnieniu kryteriów przewidzianych w jego ustawodawstwie, natomiast drugie państwo wypłaca dodatek dyferencyjny. Jest to kwota wynosząca różnicę między wysokością świadczeń, w przypadku gdy ich wysokość w drugim państwie przewyższa sumę świadczeń w pierwszym państwie – tak, aby osoba zainteresowana otrzymała najwyższą możliwą kwotę świadczeń przewidzianą w ustawodawstwie jednego z państw członkowskich.

Świadczenia podlegające koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego:

• świadczenie wychowawcze (500+)

• zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego,
• świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny, świadczenie pielęgnacyjne, specjalny zasiłek opiekuńczy,
• świadczenie rodzicielskie,
• jednorazowe świadczenie z tytułu urodzenia dziecka, u którego zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu,

Świadczenia niepodlegające koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (realizowane w oparciu o ustawodawstwo polskie):

• zapomoga (z tytułu urodzenia dziecka) wypłacana przez gminy,
• jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka (tzw. becikowe),
• świadczenia z funduszu alimentacyjnego,
• Dobry start (300+).

Ustalenie koordynacji

Zgodnie  z art. 13 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, wnioski w sprawie uzyskania prawa do świadczenia wychowawczego, składa się w urzędzie gminy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o ww. świadczenia. W przypadku, kiedy okaże się, że jeden z członków rodziny przebywa w jednym z krajów objętych koordynacją, gmina powinna przeprowadzić postępowanie wyjaśniające, mające na celu ustalenie charakteru oraz faktycznego miejsca pobytu członka rodziny na terenie państwa objętego koordynacją systemów zabezpieczenia społecznego, tj. Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Szwajcarii.

Jeżeli w ramach ww. postępowania organ właściwy ustali, że wyjazd nie ma charakteru turystycznego, leczniczego lub nie jest związany z podjęciem przez dziecko kształcenia poza granicami Polski, powinien wystąpić do wojewody z zapytaniem, czy w danej sprawie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, jednocześnie załączając następujące dokumenty:

Więcej informacji udziela Ośrodek Pomocy Społecznej w Ksiażu Wlkp. pod numerem telefonu 61 28 22 700.

Poniżej zamieszczamy nowy wzór wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego, który obowiązuje od dnia 1 lipca 2019 r. 

Wniosek

Obowiązek informacyjny