Regulamin Pracy Powiatowego Urzędu Pracy
w Łęczycy
Art. 1
Przepisy niniejszego Regulaminu Pracy, zwanego dalej Regulaminem mają zastosowanie do wszystkich Pracowników zatrudnionych u Pracodawcy, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy i zajmowane stanowisko.
Art. 2
Art. 3
W sprawach związanych ze stosunkiem pracy, nie uregulowanych szczegółowo Regulaminem, zastosowanie mają przepisy Kodeksu Pracy oraz inne przepisy z zakresu prawa pracy.
Art.4
Ilekroć w regulaminie jest mowa o:
Rozdział II
Obowiązki Pracowników i Pracodawcy
Art. 5
1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie, przestrzegać dyscypliny pracy oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa pracy lub umowy o pracę. Do podstawowych obowiązków pracownika samorządowego należy dbałość o wykonanie zadań publicznych oraz o środki publiczne, z uwzględnieniem interesu publicznego oraz indywidualnych interesów obywateli.
2. Do obowiązków pracownika samorządowego należy w szczególności:
- zabezpieczanie dokumentów, druków firmowych, pieczątek, stempli itp. przed udostępnieniem ich osobom niepożądanym,
- wyłączanie z sieci elektrycznej używanych urządzeń elektrycznych,
- zamykanie okien i pomieszczeń oraz zostawianie kluczy w miejscu do tego wyznaczonym.
3. Za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków Pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt. 1 KP uważa się w szczególności:
Art. 6
Art. 7
Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
Art. 8
Rozdział III
Rozkład i porządek czasu pracy
Art. 9
Art. 10
Art. 11
Art. 12
Art. 13
Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy Pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, przysługuje mu prawo do przerwy trwającąej15 minut, która wliczana jest do czasu pracy.
Art. 14
1. Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 21.00 a 7.00.
2. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20 % stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów.
Art. 15
Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. Za pracę w niedziele oraz w święta uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 następnego dnia.
Art. 16
1. Pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy:
a) w zamian za pracę w niedzielę - w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli. Dopiero jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w tym terminie dnia wolnego od pracy, Pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie - dodatek do wynagrodzenia w wysokości 100% za każdą godzinę pracy w niedzielę.
b) w zamian za pracę w święto - w ciągu okresu rozliczeniowego. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w tym terminie dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto, Pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości 100% za każdą godzinę pracy w święto.
2. Pracownikowi, który ze względu na konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii lub szczególnych potrzeb pracodawcy wykonywał pracę w dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy (np. w sobotę), przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy udzielony Pracownikowi do końca okresu rozliczeniowego, w terminie z nim uzgodnionym.
Art. 17
1. Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku.
2. Ust. 1 nie dotyczy:
a. pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
b. przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
3. W przypadkach określonych w ust. 2 pracownikowi przysługuje, w okresie rozliczeniowym, równoważny okres odpoczynku.
4. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
5. Odpoczynek, o którym mowa w ust. 4, powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny, poczynając od godziny 6.00 w tym dniu.
Rozdział IV
Przepisy porządkowe
Art. 18
1. Pracownik zobowiązany jest w godzinach pracy do noszenia identyfikatora.
2. Przebywanie Pracownika na terenie zakładu poza godzinami pracy dozwolone jest tylko po poinformowaniu przełożonego (formy poinformowania: ustne, telefoniczne, drogą elektroniczną) i po uzyskaniu na to jego zgody.
3. Zabronione jest wykonywanie na terenie zakładu pracy przez Pracownika jakichkolwiek prac na rachunek prywatny bez uprzedniej zgody pracodawcy.
4. Opuszczanie stałego miejsca pracy w godzinach pracy dozwolone jest, niezależnie od celu wyjścia, po uprzednim uzyskaniu zgody Dyrektora Urzędu lub jego Zastępcy i wpisaniu się w „Ewidencji wyjść w godzinach służbowych".
5. Książka, o której mowa w ustępie 3, przechowywana jest w sekretariacie Urzędu.
Art. 19
1. Wstęp i przebywanie Pracownika na terenie Urzędu w stanie po spożyciu alkoholu jest zabronione.
2. Na teren Urzędu nie wolno wnosić alkoholu.
3. Na terenie Urzędu wprowadza się zakaz palenia tytoniu:
a) na konferencjach i naradach,
b) w pomieszczeniach pracy i w pomieszczeniach socjalnych.
Art. 20
1. Pracodawca ma prawo wydawać zarządzenia wewnętrzne w zakresie organizacji pracy i porządku w procesie pracy, a Pracownicy są obowiązani wykonywać te zarządzenia.
2. Pracodawca ma prawo wydawać polecenia służbowe Pracownikom bezpośrednio lub za pośrednictwem ich przełożonych w zakresie organizacji pracy i porządku w procesie pracy, a Pracownicy są obowiązani wykonywać te polecenia.
Art. 21
W przypadku zauważenia przez Pracownika, na terenie zakładu pracy, jakiejkolwiek awarii, obowiązany jest on niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie Pracodawcę oraz przedsięwziąć wszelkie możliwe działania mające na celu ograniczenie szkody.
Art. 22
Zabrania się wynoszenia z zakładu pracy, w celach innych niż związanych z wykonywaną pracą, narzędzi, produktów, urządzeń, części zamiennych i innych materiałów stanowiących własność Pracodawcy, bez jego zgody.
Rozdział V
Zasady potwierdzania obecności, usprawiedliwiania nieobecności w pracy
i spóźnień do pracy
Art. 23
W celu zapewnienia kontroli obecności oraz punktualnego rozpoczęcia pracy, Pracownik ma obowiązek najpóźniej do godz. 8.00 potwierdzenia na liście obecności przybycia do pracy i obecności w pracy.
Art. 24
1. Pracownik powinien uprzedzić bezpośredniego przełożonego o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia.
2. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, Pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić bezpośredniego przełożonego o przyczynie nieobecności i przewidywanym czasie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy. Zawiadomienie może nastąpić osobiście, telefonicznie, faxem, pocztą elektroniczną, przez inne osoby lub pocztą. W tym ostatnim przypadku za datę zawiadomienia uważa się datę stempla pocztowego.
3. Bezpośredni przełożony po otrzymaniu informacji o nieobecności Pracownika powinien niezwłocznie poinformować o tym Dział Finansowo - Administracyjny oraz przekazać mu odpowiednie dokumenty.
4. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 2 może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez Pracownika tego obowiązku w tym, w szczególności, jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników, albo innym zdarzaniem losowym. W takim przypadku Pracownik zawiadamia zakład pracy o przyczynie nieobecności niezwłocznie po ustaniu okoliczności, o których mowa wyżej.
Art. 25
Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:
1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
2) decyzję właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydaną zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia Pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,
3) oświadczenie Pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez Pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,
4) imienne wezwanie Pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się Pracownika na to wezwanie,
5) oświadczenie Pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.
Art. 26
W przypadku spóźnienia się do pracy, Pracownik winien niezwłocznie zgłosić się do bezpośredniego przełożonego, celem usprawiedliwienia spóźnienia. Decyzję o formie usprawiedliwienia (ustna lub pisemna) podejmuje przełożony, któremu bezpośrednio podlega Pracownik.
Rozdział VI
Zwolnienia od pracy
Art. 27
1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić Pracownika od pracy w trybie i na zasadach określonych przez przepisy Kodeksu Pracy i przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie albo inne przepisy prawa.
2. W szczególności Pracodawca obowiązany jest zwolnić od pracy Pracownika:
a) na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia,
b) wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania,
c) wezwanego w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium ds. wykroczeń. Łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego,
d) będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi,
e) na czas obejmujący:
3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 lit. a) - c) Pracodawca wydaje, na wniosek Pracownika, zaświadczenie określające wysokość utraconego przez Pracownika wynagrodzenia w celu uzyskania przez niego od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu, w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach.
4. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 lit. d) - e) Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
5. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługują w ciągu roku dwa dni zwolnienia od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, na zasadach określonych w przepisach kodeksu pracy.
Rozdział VII
Urlopy
Art. 28
1. Urlopu wypoczynkowego udziela się zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala się biorąc pod uwagę wnioski Pracowników i potrzeby wynikające z konieczności zapewnienia normalnego toku pracy.
2. Plan urlopów podaje się do wiadomości Pracowników.
3. Pomimo podania do wiadomości planu urlopów w sposób przyjęty u pracodawcy, Pracownik powinien przed terminem rozpoczęcia urlopu złożyć do bezpośredniego przełożonego wypełniony wniosek urlopowy.
4. Pracodawca jest obowiązany udzielić Pracownikowi w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu na żądanie w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu zarówno bezpośredniemu przełożonemu, jak i Dyrektorowi Urzędu. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu w miarę możliwości jak najwcześniej, tak by umożliwić pracodawcy zorganizowanie zastępstwa i zapewnienie normalnego toku pracy.
5. Pracownik może rozpocząć urlop wyłącznie po uzyskaniu zgody pracodawcy.
6. Na wniosek pracownika, w wyjątkowych sytuacjach, urlop wypoczynkowy może być udzielony poza planem urlopów.
7. Część urlopu niewykorzystana z powodu: czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, odbywania ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do 3 miesięcy, urlopu macierzyńskiego - pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.
8. Urlopu niewykorzystanego zgodnie z planem urlopów należy pracownikowi udzielić najpóźniej do końca I kwartału następnego roku.
9. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymywał, gdyby pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą być obliczone na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu trzech miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu. W przypadkach znacznego wahania się wysokości wynagrodzenia, okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy.
Art. 29
1. Pracownikowi na jego wniosek może być udzielony urlop bezpłatny.
2. Pracownikowi, za jego zgodą wyrażoną na piśmie, może być udzielony urlop bezpłatny w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres uzgodniony między pracodawcami.
Art. 30
Na zasadach określonych przepisami szczególnymi udziela się urlopu bezpłatnego pracownikowi:
- w celu sprawowania osobistej opieki nad swoim dzieckiem (urlop wychowawczy),
- dla umożliwienia wykonywania mandatu posła lub senatora,
- podejmującemu naukę w szkole lub w formach pozaszkolnych bez skierowania pracodawcy,
- skierowanemu do pracy za granicą na okres skierowania,
- na czas wykonywania służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym za granicą,
- na czas pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza Urzędem, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania tej funkcji w charakterze pracownika.
Rozdział VIII
Termin, miejsce i czas wypłaty wynagrodzenia
Art. 31
1. Wynagrodzenie za pracę wypłaca się z dołu w terminie najpóźniej do 3 dnia miesiąca następnego.
2. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim.
3. Wypłata wynagrodzenia jest przekazywana na konto osobiste Pracownika.
Art. 32
Pracownik jest zobowiązany do nie ujawniania nikomu wysokości swojego wynagrodzenia. Zakaz ten nie dotyczy banków i instytucji finansowych oraz przypadków, kiedy ujawnienie informacji o wysokości zarobków jest wymagane przez przepisy prawa.
Rozdział IX
Ochrona pracy kobiet
Art. 33
1. Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.
Art. 34
1. Pracownic w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej ani w przerywanym systemie czasu pracy.
2. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.
3. Pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia nie wolno bez jego zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.
Art. 35
Do innej, odpowiedniej pracy, przenosi się kobietę w ciąży:
1. zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,
2. w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej (stan ciąży powinien być potwierdzony zaświadczeniem lekarskim).
Art. 36
1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy po 45 minut każda.
2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwa na karmienie nie przysługuje. Jeżeli czas pracy pracownicy jest dłuższy niż 4 godziny a nie przekracza 6 godzin, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie w wysokości określonej w ust.1.
Rozdział X
Podróże służbowe
Art. 37
1.Pracownik może udać się w podróż służbową (delegację) tylko na wyraźne polecenie Pracodawcy.
2.Pracownikowi wyjeżdżającemu w podróż służbową poza miejsce zamieszkania wystawia się delegację służbową określającą miejsce pobytu, cel delegacji, jej termin oraz środek lokomocji.
3.Pracownikowi delegowanemu do innej miejscowości wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje, gdy otrzymał on polecenie wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych i czas tej pracy był kontrolowany.
Rozdział XI
Obowiązki w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy
Art. 38
1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.
2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie Pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu nauki i techniki.
3. W szczególności pracodawca jest obowiązany:
a) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
b) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń,
c) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy.
4. Pracodawca oraz osoba kierująca Pracownikami są obowiązani znać przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków.
Art. 39
1. Pracodawca jest obowiązany zaznajamiać Pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac oraz przepisami przeciwpożarowymi.
2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie Pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem ich do pracy. Szkolenie Pracownika przed dopuszczeniem do pracy nie jest wymagane w przypadku podjęcia przez niego pracy na tym samym stanowisku pracy, które zajmował bezpośrednio przed nawiązaniem kolejnej umowy o pracę z pracodawcą.
3. Pracodawca zapewnia prowadzenie okresowych szkoleń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
4. Szkolenia, o których mowa w pkt 3, odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy.
5. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
6. Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
7. Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.
8. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.
9. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, za jego zgodą, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika.
11. Odzież robocza wydawana jest raz na rok kalendarzowy.
12. Ekwiwalent za pranie należy się pracownikom na stanowiskach gospodarczych w kwocie ustalonej na podstawie średniej kosztów z trzech pralni chemicznych, znajdujących się najbliżej miejsca pracy.
13. Ekwiwalent za pranie wypłacany jest raz w roku w miesiącu grudniu w terminie wypłaty wynagrodzenia.
14. Pierwsza wypłata ekwiwalentu za 2009 rok nastąpi w grudniu 2009 roku.
15. Ustalenie wysokości stawki miesięcznej ekwiwalentu następować będzie w miesiącu listopadzie danego roku.
Art. 40
Pracodawca w przypadkach wskazanych w przepisach prawa przeprowadza, na swój koszt, badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w zakładzie pracy, a wyniki tych badań i pomiarów udostępnia Pracownikom poprzez umieszczenie ich na tablicy ogłoszeń.
Art. 41
1. Przed podjęciem pracy, Pracodawca obowiązany jest skierować kandydata do pracy na wstępne badania lekarskie.
2. Pracodawca obowiązany jest kierować Pracowników na okresowe i kontrolne badania lekarskie, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Art. 42
Pracodawca obowiązany jest w sytuacjach określonych w przepisach prawa dostarczyć Pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niezbędnych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w zakładzie pracy, a także odzież i obuwie robocze.
Rozdział XII
Wyróżnienia i odpowiedzialność porządkowa Pracowników
Art. 43
1. Za przejawianie inicjatywy w pracy, uzyskiwania szczególnych osiągnięć i efektów mogą być przyznane następujące wyróżnienia:
a) nagroda pieniężna,
b) awansowanie na wyższe stanowisko,
c) list gratulacyjny.
2. Decyzję o przyznaniu wyróżnienia podaje się do wiadomości wszystkich pracowników.
Art. 44
1. Za nieprzestrzeganie przez Pracownika ustalonego porządku, regulaminu pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz nie usprawiedliwiania nieobecności w pracy, Pracodawca może stosować:
a) karę upomnienia
b) karę nagany.
2. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.
3. Kara może być zastosowana po uprzednim wysłuchaniu Pracownika.
4. Za nieprzestrzeganie przez Pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy, Pracodawca może zastosować również karę pieniężną.
5. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego Pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń zaliczek pieniężnych udzielonych Pracownikowi oraz sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne oraz sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych i kar pieniężnych przewidzianych w art. 108 Kodeksu pracy.
Art. 45
1. Kary stosuje Dyrektor Urzędu i zawiadamia o tym pracownika na piśmie, wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych oraz datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia, odpis pisma składa się do akt osobowych Pracownika.
2. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, Pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw do Pracodawcy. Brak oddalenia sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczny z uwzględnieniem sprzeciwu.
3. Pracownik, którego sprzeciw został oddalony, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do Sądu Pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.
4. Po roku nienagannej pracy karę uważa się za niebyłą i zawiadomienie o ukaraniu usuwa się z akt osobowych Pracownika. Pracodawca, może z własnej inicjatywy, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.
Rozdział XII
Przepisy końcowe
Art. 46
1. Regulamin obowiązuje przez czas nieokreślony.
2. W razie nieobecności Dyrektora Urzędu zastępuje go Zastępca Dyrektora Urzędu, a w przypadku nieobecności Zastępcy, pracownik przez niego wyznaczony.
3. Kierownik działu, w czasie nieobecności podległego pracownika, wyznacza na ten okres innego pracownika, lub rozdziela czynności pracownika nieobecnego pomiędzy innych pracowników komórki.
4. Dyrektor Urzędu lub jego Zastępca, przyjmuje pracowników codziennie w sprawach skarg, wniosków i zażaleń.
5. Zmiana treści Regulaminu może nastąpić w formie pisemnej, w tym samym trybie, co jego ustanowienie, bądź przez wprowadzenie nowego Regulaminu.
Art. 47
1. Postanowienia Regulaminu wchodzą w życie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości Pracowników.
2. Fakt zapoznania się z treścią Regulaminu Pracownik potwierdza poprzez podpisanie stosownego oświadczenia.
Załącznik
do Regulaminu pracy
Równe traktowanie w zatrudnieniu
1.Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, ras, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy.
2.Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza nie dyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn określonych w pkt 1.
3.Dyskryminowanie bezpośrednie istnieje wtedy, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn określonych w pkt 1 był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy.
4.Dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują dysproporcje w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników lezących do grupy wyróżnionej ze względu na jedną lub kilka przyczyn określonych w pkt 1, jeżeli dysproporcje te nie mogą być uzasadnione innymi obiektywnymi powodami.
5. Przejawem dyskryminowania w rozumieniu pkt 2 jest także:
a) działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszania zasady równego traktowania w zatrudnieniu,
b) zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności albo poniżenie lub upokorzenie pracownika (molestowanie).
6. Dyskryminowaniem ze względu na płeć jest także każde nieakceptowane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności lub poniżenie albo upokorzenie pracownika; na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy (molestowanie seksualne).
DYREKTOR
mgr Lidia Zięba